سروها، ......... ایستاده می مانند

زندگی در این کشور حقیقی‌تر می‌شود.

از فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار معظم‌له با خانواده سردار شهید سیدمحمود سبیلیان

 سردار عشق و معرفت

شهید سیدمحمود سبیلیان

از بنیانگذاران  قرارگاه انصار( نیروی قدس  سپاه)

قائم‌مقام اطلاعات سپاه منطقه خراسان

 سردار شهید سیدمحمود سبیلیان بدون شک یکی از نوابغ و نوادر روزگار ماست و آنان که با او حشر و نشری داشته‌اند به خوبی می­دانند که هیچ اغراقی در این گفته نیست.

او از سنین نوجوانی از قدرت تفکر و روشن‌بینی خاصی برخوردار بود به­ گونه­ای که خیلی زود وارد محافل سیاسی و مبارزه با رژیم منحوس ستم‌شاهی گردید و با اتکاء و بهره‌گیری از اندیشه‌های حضرت امام خمینی ^(ره) و استفاده از رهنمودهای شخصیت‌های بزرگواری همچون مرحوم آیت‌الله ربانی شیرازی و مرحوم آیت‌الله مشکینی ^(ره) که در سال­های اختناق در کاشمر تبعید بودند و ارتباط با روحانیت مبارز و انقلابی مشهد بویژه مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه­ای ^{(حفظه‌الله تعالی)} ، توانست نقشی تعیین کننده در مبارزات سیاسی ایفا نماید.

تشکیل هسته‌های مبارزه، برپایی اولین تظاهرات ضدرژیم در کاشمر، شرکت فعال در تظاهرات‌های هفده شهریور و روزهای پایانی عمر رژیم ستم‌شاهی در تهران و سرانجام حضور مؤثر در مراسم استقبال از رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی ^(ره) از اهم فعالیت‌های وی در دوران مبارزه با رژیم دیکتاتوری پهلوی بود.

اگر این مبارزات به شیوه‌ای مطلوب و با کمترین تبعات و خسارات برای عناصر و افراد مبارز تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت، به دلیل نقش بی‌بدیل شهید سیدمحمود سبیلیان در سازماندهی و هدایت امور بود.

اعتقاد عمیق به کادرسازی و پرورش نیروهای مکتبی مجهز به بصیرت دینی و سیاسی از دیگر ویژگی‌های بارز او بود. وی در این راه، تمامی توان مادی و فکری خود و دیگران را به کار گرفت و با همراهی روحانیون بزرگوار و افرادی تحصیل کرده و دانشگاهی همچون سرداران شهید مهندس حسین امین‌مقدم، مهندس سیدخلیل نیازمند، سردار شهید محمود ایزدی و ... به حق به موفقیت‌های چشمگیری دست یافت و نیروهای کیفی را چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب اسلامی پرورش و تحویل جامعه داد؛ بگونه‌ای که نیمی از شاگردان و دست‌پروردگان او از نیروهای کارآمد جبهه‌های حق علیه باطل شدند و در زمان دفاع‌مقدس به فیض عظمای شهادت نایل گشتند.

شهیدان بزرگواری همچون: سردار شهید علیرضا عاصمی، سردار شهید مجتبی تهامی، سردار شهید علیرضا عامری، سردار شهید مرتضی بهاری، سردار شهید احمد علیپور، سردار شهید حسین شیدایی، شهیدان رضا و کاظم حیدری، شهید حبیب‌الله نوری، شهید جواد توانگر، شهیدان مهدی و اصغر مهجور، شهید سیدقاسم سیدکابلی، شهید قاسم مدرسی، شهید علی غضنفری، شهید عباس عاصمی، شهید هادی شبانی و دهها شهید گرانقدر دیگر و نیمی دیگر از آنان که از قافله شهادت جا ماندند اکثراً در مصادر امور مختلف به خدمت مشغول‌اند و خوشبختانه از بهترین نیروهای اداری و اجرایی در سطح شهرستان، استان و کشورند.

شهید سیدمحمود سبیلیان تعالی و تکامل روحی و معنوی را وجهه‌ی همت خود قرار داده بود و عرفان نظری و عملی را به موازات هم در زندگی پر بار و به ظاهر کوتاه خود به مرحله ظهور رساند.

کارهای اجرایی و اداری و مسئولیت‌های سنگین، هیچگاه او را به روزمرگی و سکون نکشاند در عین  حال وظایف و مسئولیت‌های محوله را به بهترین شکل و جدیت تمام به انجام می‌رساند.

همان‌گونه که از دل‌نوشته‌های به یادگار مانده و ارزشمندش پیداست، او در عبادات فردی همواره به دنبال خلوص و قرب الهی بود.

به دلیل توان اجرایی و فکری بالا و خدمات صادقانه و بارز در رابطه با تشکیل سپاه پاسداران و بسیاری از نهادهای انقلابی و مجموعه‌های فرهنگی شهرستان‌های کاشمر، خلیل‌آباد، بردسکن، سرخس، تایباد و ... و نقش ارزشمند و خاص او در کنترل و خاموش کردن جریانات و گروه‌های ضدانقلابی، مسئولین محترم استانی و کشوری، در ابتدا او را برای قبول مسئولیت‌های کلیدی در استان و سپس، پذیرش مسئولیت‌های خطیر و حائز اهمیت بیشتر در سطح کشور و فراتر از آن، به مشهد فرا خواندند و او این مسئولیت‌ها را مشروط به اینکه به کارهای فرهنگی و برنامه‌های مورد نظرش در رابطه با جوانان و نوجوانان لطمه‌ای وارد نشود پذیرفت. وی در طی مدت مسئولیت در مرکز استان، آخر هر هفته جهت پیگیری جلسات فرهنگی و رسالت پرورش نیروهای مکتبی به کاشمر بر می‌گشت و تمامی برنامه‌های از پیش تعیین شده را به انجام می‌رساند.

مدتی در واحد اطلاعات سپاه منطقه خراسان به عنوان معاونت، منشأ اثر و خدمت بود. سپس، بر اساس نیاز به فعالیت‌ها و خدمات صادقانه‌ی او در سطحی گسترده‌تر به عنوان مسئول دفتر افغانستان (واحد نهضت‌های آزادی‌بخش) مشغول به کار گردید و قرارگاه انصار را بنیان نهاد. وی با بصیرت عمیق سیاسی و قدرت فکری بالایی که داشت، وحدت گروه‌های جهادی افغانستان را در گرماگرم مبارزه آنان با رژیم غاصب شوروی سابق به عنوان یک نیاز ضروری و راهبردی پایه‌ریزی کرد و بنیانگذار ائتلاف گروه‌های مبارز و وحدت شیعه و سنی گردید.

اما روح بزرگ و عرفانی این شهید عزیز که از چشمه‌های معرفت اساتید و بزرگانی همچون مرحوم آیت‌الله میرزا جوادآقا تهرانی ^(ره) و مرحوم آیت‌الله سید عزالدین زنجانی ^(ره) سیراب گردیده بود، همواره در پی یافتن معشوق واقعی و وصال به او بود و با سرگشتگی و شیدایی، آن را لحظه به لحظه جستجو می‌کرد، چرا که او به خوبی دریافته بود که شهادت در راه او ـ و به قول خودش تکه‌تکه شدن این جسم خاکی در راه خدا ـ اوج تکامل و تعالی الهی و کمال انسانی است.

عجیب اینکه او همانگونه که در کارهای اجرایی و مسئولیت‌ها با عزمی آهنین و با پشتکاری قوی به آنچه برنامه‌ریزی کرده بود می‌رسید، همانگونه نیز با اصرار و پافشاری و پشتکار و حتی با انجام نذر و نیاز (روزه‌داری و ...) و علی‌رغم تأکید مسئولین رده‌های بالا مبنی بر حضور در سنگر مبارزه در جبهه‌ای دیگر، به آرزوی قلبی‌اش که همانا حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل و جهاد فی‌سبیل‌الله بود رسید و چون شهرت را در گمنامی و نشان را در بی‌نشانی می‎دید قبول مسئولیت ستادی (رئیس ستاد لشکر پنج نصر) را به بعد از حضور در عملیات خیبر موکول کرد.

در آن عملیات (روز 4/12/1362) در حالی که لباس‌های نو و سبز پاسداری را به تن داشت و آنان را معطر کرده بود سوار بر قایق، شتابان به سوی وصال معبود حرکت کرد و آخرین جمله‌اش این بود:

« ما که رفتیم خداحافظ » و دیگر هیچکس او را ندید.

  سرانجام پس از 16 سال انتظار در 31 خردادماه 1378 همراه با کاروان شهیدان « از آغوش امام ^(ره) تا پابوس امام ^{(علیه‌السلام)} » بازگشت و مشتی از استخوان که از جسمش به یادگار مانده بود در مزار آیت‌الله شهید مدرس^(ره)  کاشمر و در جوار همرزمان و شاگردانش به خاک سپرده شد تا مزارش گواهی باشد برای همه کسانی‎که می‌خواهند خوب زندگی کنند و خوب بمیرند و در عین گمنامی و بی‌نشانی، شاهد همیشه‌ی تاریخ باشند و الگوی تمامی نسل‌ها.

 یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.