سروها، ......... ایستاده می مانند

دو خاطره از شهید 16 ساله شهید علی معصومیان

1 -  این شهید در دوران کودکی یک سکه  یک ریالی  قورت می دهد و بمدت 13 روز در گلویش می ماند بطوریکه در این مدت فقط قادر به خوردن  آب می باشد ..و بطور معجزه آسایی زنده می ماند. بعد از این مدت با عمل جراحی وضعیتش بهبود می یابد.

2 - خاطره ای از رابطه شهید با همرزمان :او رابطه خیلی برادرانه و صمیمی با همرزمانش داشت بطوریکه راوی آقای  مجتبی ظهیری همرزم و دوست دروان تحصیل شهید این موضوع را اینچنین تعریف می کنند :

دو روز پیش از آغاز عملیات  من خود شاهد این قضیه بودم گروهانی که شهید در آن بود زودتر از بقیه گروهانها رسید و دو گروهان بعدا رسیدند و به علت کمبود غذا به یک گروهان غذا نرسید که این شهید غذای خود را به برادران این گروهان داد و به آنها گفت غذا خورده و سیر است .